Vinyl Mine reviews MICRO-NAP

Vinyl Mine reviewed SeaJun Kwon's Micro-Nap. Original Greek below, plus rough Google Translation:

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2022

το WALKING CLICHE SEXTET οδηγεί ο κορεάτης κοντραμπασίστας SeaJun Kwon

Το Walking Cliché Sextet, που αποτελείται από τους Erez Dessel πιάνο (σε τέσσερα tracks), Jacob Hiser πιάνο (σε τρία tracks), Avery Logan ντραμς (σε τέσσερα tracks), Charles Waller ντραμς (σε τρία tracks), Aaron Dutton τενόρο σαξόφωνο, Jacob Shulman τρομπόνι, Michael Prentky τούμπα και το οποίον οδηγεί ο κορεάτης, αλλά εγκατεστημένος στην Νέα Υόρκη, κοντραμπασίστας SeaJun Kwon είναι μια ομάδα που ξαφνιάζει. Που ξαφνιάζει μέσω του νέου άλμπουμ της “Micro-Nap”, που θα κυκλοφορεί από τις 21 Οκτωβρίου (2022) από την γνωστή μας Endectomorph Music.
Το άλμπουμ αυτό περιέχει επτά συνθέσεις, με διάρκειες από 2:58 έως 8:42 (με τις πιο πολλές να κινούνται περί τα οκτώ λεπτά), πέντε από τις οποίες ανήκουν στον SeaJun Kwon, μία (“Muad dib”), που ανήκει στον πιανίστα Dessel και μία (“Commune”), που ανήκει στον τουμπίστα Prentky.

Οι συνθέσεις, όλες οι συνθέσεις, είναι πούρα σύγχρονη contemporary jazz, παιγμένη με ψυχή. Είναι τα παιξίματα εννοούμε, που αναδεικνύουν τις συνθέσεις, που τις κάνουν να ακούγονται όχι παραπάνω απ’ αυτό που είναι, αλλά αυτό ακριβώς που είναι. Καίριες και εμπνευσμένες.

Έχοντας τρία πνευστά σε lead ρόλο (τενόρο, τρομπόνι, τούμπα) και έξοχο ρυθμικό τμήμα (πιάνο, μπάσο, ντραμς – με το πιάνο να έχει και lead ρόλο φυσικά), οι Walking Cliché Sextet ακούγονται συχνά κάπως σαν ένα ροκ γκρουπ, που παίζει jazz (ας πούμε σαν τα συγκροτήματα της… Canterbury jazz) και λιγότερο σαν μια ακραιφνή, αμερικάνικη,, ωδειακή μπάντα, όπως κατά βάση είναι (καθώς όλα τα μέλη προέρχονται από το New England Conservatory).

Συνθέσεις μεστές, «αγριεμένες» και λυρικές μαζί, με έξοχο playing και καυτά soli (όπως εκείνο στα ντραμς, από τον Avery Logan στο “Anamorphosis No.1”), συνιστούν όλες και όλα μαζί ένα άλμπουμ, που έχει θέματα να προτείνει, προς κάθε επίπεδο, πράγμα που δείχνει –κάτι προφανές φυσικά– την αληθινά σοβαρή δουλειά, που γίνεται στα μουσικά σχολεία της Αμερικής. Βεβαίως δεν αρκεί αυτό, για να προκύψει ένα «τέλειο» άλμπουμ, όπως είναι το “Micro-nap”, καθώς χρειάζεται και το ανάλογο ταλέντο. Όμως και απ’ αυτό υπάρχει πολύ εδώ. 
Επαφή: www.endectomorph.bandcamp.com, www.seajunkwonmusic.com

GOOGLE TRANSLATION
the WALKING CICHE SEXTET is led by Korean double bassist SeaJun Kwon

The Walking Cliché Sextet, consisting of Erez Dessel piano (on four tracks), Jacob Hiser piano (on three tracks), Avery Logan drums (on four tracks), Charles Weller on drums (on three tracks), Aaron Dutton on alto saxophone, Jacob Shulman tenor saxophone, Michael Prentky on trombone and tuba and led by Korean, but New York based ,double bassist SeaJun Kwon is a surprising group, which surprises through his new album "Micro-Nap," which will be released from October 21 (2022) by our well-known Endectomorph Music.

This album contains seven compositions, with durations from 2:58 to 8:42 (with most running around eight minutes), five of which belong to SeaJun Kwon, one (“ Muad dib ”), which belongs to pianist Dessel, and one (“Commune”), belonging to tubist Prentky.

The compositions, all the compositions, are pure contemporary jazz played with soul. It is the playing, we mean, that highlight the compositions, that make them sound not more than what they are, but exactly what they are. Timely and inspiring. Having three wind instruments on lead role (tenor, trombone, tuba) and an excellent rhythm section (piano, bass, drums – with the piano also having a lead role of course), Walking Cliché Sextet often sound a bit like a rock group playing jazz (let's say like the bands of ... Canterbury jazz) and less like a sharp, American, orchestral band, which they basically are (since all the members come from the New England Conservatory ). 

Compositions dense, "ferocious" and lyrical together, with excellent playing and hot solos (like the one on the drums, by Avery Logan in " Anamorphosis No .1"), all together constitute an album, which has themes to suggest, to every level, which shows – something obvious of course – the really serious work that is done in America's music schools. Of course, this is not enough to produce a "perfect" album, such as "Micro-nap," as it also needs the corresponding talent. But there is a lot of that here too.